Lange tijd fotografeerde ik alles om mij heen. Zonder echte focus. Ik vond alles eigenlijk wel interessant. Tijdens mijn reizen in Mexico ben ik mij meer gaan richten op straatfotografie en portretten van kinderen. Mexico is een erg fotogeniek land. In 2008 heb ik in Mexico in een kindertehuis fotografieworkshops gegeven aan de kinderen. Ik ben zelf als kind een korte periode opgevangen in dat tehuis voordat ik werd geadopteerd. Op het moment dat mijn pleegouders mij kwamen ophalen uit het tehuis, zijn er een paar foto’s gemaakt. Zodoende kon ik met behulp van die foto’s nagaan of ik 32 jaren later het goede kindertehuis had teruggevonden. Er was hard bewijs. Het belang van die oude foto’s was voor mij dus enorm. Zo ontstond het idee om middels fotografieworkshops deze kinderen ook foto’s mee te geven als herinnering en als anker voor later. 

In december ga ik weer naar Mexico. Een goede vriendin heeft mij uitgenodigd haar huwelijk te fotograferen. Een groot compliment. Ook de locatie is om van  weg te dromen. Daar verheug ik mij nu al op. Momenteel richt ik mij ook op het fotograferen van bruiloften. Daar wil ik mij professioneel verder in ontwikkelen en onderscheiden. Ik krijg langzaam maar zeker steeds meer opdrachten. 

Modellen fotografeer ik nu iets langer dan een jaar. Ik werd via Facebook benaderd door een modeontwerpster. Ze had mijn werk gezien en dat sprak haar enorm aan. Voornamelijk mijn composities en de kleurbewerkingen. Ze vroeg of ik een paar van haar creaties wilde vastleggen tijdens een shoot. Ik vond het enorm spannend om te doen. Dit was nieuw voor mij. Met een heel team zijn wij op een mooie buitenlocatie gaan fotograferen. Dat was het begin van een nieuwe passie; glamour en fashionfotografie. Nu kon ik nieuwe wegen inslaan en mijn fotografische grenzen verleggen. De mogelijkheden gaven mij een enorme boost.