Interviews / Stories
Ik ben geboren in Knokke op 14 oktober 1993. Met mijn 21 lentes ben ik trots op wat ik tot op heden heb bereikt.
Als kind ben ik opgegroeid met mijn grootmoeder op een appartementje in de mondaine badstad. Op mijn vierde werd ik helaas weeskind door een tragisch ongeval waarbij mijn moeder, Cathérine en stiefvader David overleden. Op dat moment was mijn biologische vader, Christian door omstandigheden, niet in staat om een goede opvoeding te garanderen waardoor ik werd toegewezen aan mijn grootmoeder, Nicole Vanden Noortgate, moeder van mijn moeder. Op heden heb ik wel een goed contact met mijn vader.
Ik volgde mijn middelbare schooljaren verspreid over drie scholen. Ik startte in Heist, in de OLV – Ter Duinen in het ASO, Latijn. Na mijn eerste twee jaren met glans afgemaakt te hebben, had ik geen andere keus te veranderen naar Knokke, Sint-Jozefslyceum, waar ik mijn humaniora kon verderzetten (iets wat niet kon op de voorgaande school). Door de grote toestroom aan toeristen in Knokke- Heist, tijdens de vakantiemaanden, kwam ik in contact met kinderen die school gingen in het Gentse. Al gauw kreeg ik ook het verlangen om mijn Humaniora af te ronden op Sint-Bavo, waar ik dan ook voor het eerst kennismaakte met het internaat – en stadsleven. Daar studeerde ik af in het jaar 2011, in Latijn-moderne talen.
Marilyn Billiet
.................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
Door de jaren heen werd ik vaak aangespoord om in de voetsporen te treden van mijn moeder, die ook een heuse modellencarrière had opgebouwd. Ik herinner mij levendig de verhalen die mijn mamie mij maar al te graag vertelde over mijn moeders’ leven en reizen. Deze verhalen samen met foto’s waren de enigste herinneringen die mij resteerden. Zij is steeds mijn voorbeeld geweest, al had ik haar nooit echt gekend. Ik was namelijk reuze fier dat mijn moeder zo’n topmodel was en gelukkig een stukje van de wereld had geproefd vooraleer zijn heen is gegaan. Mijn moeder was slechts 29 jaar oud. Dit besef heeft mij altijd aangespoord om iets van mijn leven te maken. Voor je het weet kan het zo voorbij zijn.
Zo ben ik niet van plan mijn energie te steken in mensen en zaken die mij geen geluk verschaffen. Zo kan je intens studeren tot je 30ste maar niets geproefd hebben van hoe mooi het leven kan zijn, of de kans niet krijgen om dan wel degelijk die studies te ondergaan en te ervaren in het dagelijkse leven. Kiezen voor kinderen aan 21 of trouwen op 25, mij spreekt het niet aan, er valt nog zo veel te zien en te beleven vooraleer ik mij settel. Dit is een motto waarmee ik door het leven ga en die mij steeds mijn doelen voor ogen heeft gehouden, waardoor ik ze ook bereikt heb. Natuurlijk nog niet alles, maar ik ben soms zelf verwonderd dat ik kan vertellen over mijn internationale ervaring op mijn jonge leeftijd.
Cover girl Modellenland Magazine issue1 July
Voor een poos leek het alsof ik geen model zou ‘worden’. Al is het niet zomaar iets dat je kan worden, of waarvoor je zomaar kan kiezen. Als jonge tiener van 15 droomde ik er letterlijk luidop van om volledig hetzelfde te doen als mijn moeder, maar tevergeefs werd ik niet opgenomen in agencies in het Belgische. Ik voldeed helaas niet aan hun voorwaarden. Zo was ik op dat moment redelijk sportief gebouwd. Dit lag te wijten aan de jaren die ik besteed heb aan hobby’s en sporten zoals tennissen, catamaranzeilen in de zomer, balletdansen, maar ook allerlei andere stijlen van dans. Ik ging van start op 4 –jarige leeftijd bij Balletgroep Le Cygne te Knokke, waar ik ook het langst gedanst heb, en het volledige circuit van 7 graden (telkens 2 jaar), heb afgerond.
Door de jaren heen heb ik ook nog andere stijlen gedanst, zoals jazz, hedendaags, clipdance, techno, hip hop, en zelfs discodance op competitief niveau bij Rose De Leyn te Brugge.
Door de keuze mijn humaniora af te ronden in Gent, kon ik helaas niet alles blijven beoefenen. Ook werd het schoolwerk steeds meer en meer dus ik kon alle ‘vrije’ tijd goed gebruiken. Tegen deze tijd had ik die droom om modellenopdrachten te krijgen, volledig uit mijn hoofd gezet. Ik wist namelijk dat vandaag de dag er keuze genoeg was binnen het professionele leven, om mijn andere talenten uit te werken, en wie weet wat er nog is weggelegd voor mij.
In het jaar 2011 – 2012 koos ik er dan ook voor om Psychologie te studeren. Al dacht ik niet in aanmerking te komen voor het ‘mannequin’-leven, werd ik toch geregeld gevraagd voor enkele shoots door amateuristische fotografen, of studenten fotografie. Deze sessies waren telkens op tfcd-basis, maw test-shoots. Ik vond dat wel eens leuk maar voor mij stelde het niet veel voor, aangezien ik heel goed wist wat professioneel en internationaal modellenwerk inhield. Door deze aangelegenheden werd ik aangesproken in het auditorium door een medewerker van Hollister. Zij hadden mij graag bij hun team te St-Niklaas in het shoppingcenter. Ik werkte er een tweetal maand als model. Op een normale werkdag, hield er één van de castings van Elite model Belgium plaats. Met toestemming van het werk mocht ik deelnemen en moest ik ook de lange wachtrij niet doen, aangezien ik niet uren kon wegblijven. Uiteindelijk belande ik in de top 30 van de Elite model look Belgium 2011 (= kwart finale). Waaruit zij verder nog een selectie maakten van 10 finalisten.
Mijn lieve oma vond het wel altijd leuk dat ik deelnam aan competities enz. Zo heeft zij mij aangespoord deel te nemen aan de verkiezing van ‘Mannequin 2012’ verbonden aan de Jaarbeurs in Roeselare. Ik schopte het tot in de finale, verzorgd door Veronique De Kock in samenwerking met Roularta. Als kers op de taart werd ik verkozen tot Mannequin 2012 in november 2012. Dit leverde mij tal van artikels op in lokale kranten, maar ook een interview en fotosessie voor het magazine ‘Steps’, een interview voor het KH-magazine enz. .. Daarnaast vulde ik mijn vrije tijd met studentenjobs bij Maison Rouge. Een eventbureau te Gent, waarbij ik werk als hostess. Al gauw waren zij heel tevreden en werd ik vaak opgeroepen voor de tofste events (zo leek het mij toch), waarbij het profiel van de student wel al eens wat meer aandacht kreeg. Ik mocht dan geen model zijn, ik viel goed in de smaak voor hostessenjobs mbt events waar BV’s aanwezig waren, de pers enz. … .
Al had ik goede hoop voor mijn universitaire studies, statistiek leek mij toch de das om te doen. Ik ben een intelligente jonge dame, maar mij kon je nooit echt aan mijn bureau vastkleven. Zo bleek het toch nodig te zijn voor mij om mij door het eerste jaar te sleuren. Wat dus niet aan mij besteed was.
Door mijn verkregen titel in combinatie met de evenementen waar ik werkte, en daarbij mijn nogal sociale ingesteldheid, maakte ik tal van contacten die mij telkens een stapje hoger duwden. Zo werkte ik in de zomer van 2013 op twee beurzen van lingerie en bikini’s. De beurs in Antwerpen, en in Amersfoort voor het bikini merk ‘Shiwi’. Meer en meer leek het dat ik dan toch in mijn moeders’ voetsporen trad, al hoewel ik dat pas wou zeggen wanneer ik effectief internationaal zou gaan reizen. Iets wat nog steeds ver weg leek op dat moment. Ik was mij namelijk ook bewust van de grote concurrentiestrijd internationaal en vooral het grote aanbod van modellen de dag van vandaag.
Gelijklopend met de start van mijn tweede schooljaar psychologie, nam ik deel aan een casting in Knokke voor een modeshow uitgaande van Fashion tv Paris. Ik werd geselecteerd en mocht dus defileren in de ‘Blue Bouddha’. Naast het modellenleven had men mij vaak aangeraden eens deel te nemen aan een Missverkiezing. Ik had zo de indruk dat dit niet aan mij besteed was, maar waar men niets van afweet of heeft ervaren, mag men ook niet over oordelen, ben ik van mening. Zo besloot ik toch eens te proeven van het Missleven. Ik nam deel in het jaar 2013 – 2014 aan ‘Miss Benelux 2014’. Wat mij weer tal van contacten had opgeleverd, ervaring en avontuur. Hierbij kwam ik voor eerst in aanraking met de modefotograaf Phil Tubbax.
Hij vond dat ik meer capaciteiten had en over tal van mogelijkheden beschikte om door te breken als internationaal model. Ik was namelijk mooi uitgegroeid en van mijn sportieve bouw was nog weinig te merken. Mijn realistische zelf had daar toch moeilijk oor naar, maar ik ben dan eens op test-shoot gegaan bij Phil. Hierbij werd ik ook voor het eerst gestuurd bij het juist poseren. Ik kreeg heel veel raad en advies en stond zo ook versteld van het verkregen resultaat. Ik merkte het grote verschil op tussen het samenwerken met een prof of met eerdere amateurs. De kwaliteit in foto’s was opmerkelijk. Ook had ik zelf enorm veel bijgeleerd tijdens het shooten van mijn portfolio. Phil had mij namelijk warm gemaakt tot het maken van een basisportfolio met de nodige foto’s ( gezicht, full body, bikini, buiten, studio enz.) om zo de beste basis te kunnen voorleggen op castings of aan scouts en agentschappen.
Voor ik het goed en wel besefte had ik een contract binnen in Boedapest (Hongarije), snel volgde India, Bombay, waar ik gerepresenteerd word door Toabh. Leidende agency in het befaamde Bollywood. Alhoewel ik klaar stond voor vertrek, liet mijn visa het destijds afweten.
In tussen maakte ik een reis naar Bodrüm in Turkije i.v.m. de missverkiezing Miss Benelux 2014. Deze liep kort daarna ten einde en zo werd ik verkozen tot 5de eredame.
Uiteindelijk vertrek ik toch met enkele maanden vertraging naar India, waar ik 4 maand heb verbleven. Ik deed per dag minstens 5 castings. Op 1 maand tijd had ik tal van opdrachten en kreeg ik naambekendheid binnen Azië. Ik moet wel toegeven dat velen een vertekend beeld hebben van het zogenaamde luxe leven die men koppelt aan het modelwezen. Helaas is het hard werken, maken dat je er staat op tijd, en liefst als eerste aanwezig zijn. Dit is nodig om het hoofd te kunnen bieden aan het grote aanbod. Je moet werkelijk tonen dat je er staat en dat wel degelijk jij die gene ben die ze zoeken voor de opdracht. Stiptheid en flexibiliteit worden hoog aangeprezen. 3 maanden is een minimum in dergelijke grote steden om jezelf te profileren binnen de modemarkt. Ik deed tal van modeshows, lookbooks, catalogues, campaignes, editorials enz. Oa voor Elle Bombay, ONLY, en voor ons meer onbekenden maar voor hen hoog aangeschreven modeontwerpers, desingers in India. Zo leerde ik ook poseren in traditionele Indische kledij, “Saree”.