Hoe en wanneer ben je begonnen met fotografie?

In 2006 sloeg er een bepaalde verveling toe. In mijn jeugd heb ik aan Sint-Lucas te Antwerpen gestudeerd waar we iets creëerden. Hoewel ik geen opleiding fotografie heb genoten aan Sint-Lucas, heb ik me wel een eerste  iets of wat professioneel toestelletje aangeschaft om daarmee een avontuur in te stappen. De eerste contacten werden gemaakt met enkele beginnende modellen waar ik dan de kaaien van Antwerpen mee afliep, om me te  verdiepen in vooral portretjes. Het artistiek naakt is eerder toevallig gekomen, toen ik afsprak met een model die voor ik het wist haar kleren uit had. Ik wist niet dat ze enkel naakt poseerde. Deze shoot was de start van een  lange reeks en een studie naar het artistieke naakt en de emotie er rond, een stijl werd gevormd, dit in combinatie met concertfotografie als huisfotograaf van Hof ter Lo te Antwerpen (nu Trix). 

Als resultaat volgden er reeds enkele tentoonstellingen in Antwerpen en Madrid (Spanje). Van 2010 tem 2015 heb ik samen met mijn partner een horecazaak uitgebaat, wat maakt dat de camera onder het stof lag voor 5 jaar. Vorig jaar is de start terug genomen om verder te gaan met die geweldige passie, de fotografie! 

 

Wat betekent fotografie voor jou?

Fotografie is een prachtig hulpmiddel om een ervaring van het moment onmiddellijk vast te leggen en te vereeuwigen zodat de mogelijkheid blijft bestaan om die herinnering steeds terug te ervaren. 

Deze gedachte begint al bij de vakantiefoto’s, een moment om bij te houden. Ditzelfde geldt voor de ‘kunstvorm’ fotografie, een moment vastleggen, al dan niet emotioneel geladen, om de kijker hetzelfde te laten ervaren als wat jij en het model ervaren de moment van ‘de klik’. 

 

Wat is je juiste doel?

Zeer moeilijk vraag, want net zoals elke kunstvorm is het moeilijk om duidelijk te zeggen wat ‘het doel’ is. Het is een eeuwige zoektocht naar het onvindbare, maar dat is juist het mooie van kunst op zich, de zoektocht, het aftasten en de ervaringen daarrond. Een kunstenaar die zegt dat hij zijn doel heeft bereikt, lijkt me eerder utopisch en zou zonde zijn. Het is die zoektocht die het zo mooi maakt.

 

Waarin vind je dat jouw werk zich van anderen onderscheid?

Naar mijn gevoel is mijn imperfectie en de mooie imperfecte schoonheid van mijn modellen iets wat een onderscheid maakt op een bepaalde manier van, zeg maar, de meest courante (modellen)fotografie. Het feit dat ik geen gladde, afgeborstelde fotografie wil zoals veel glamour- en fashion-fotografie, maar een pure registratie van het echte, maakt mijn fotografie heel toegankelijk voor vele mensen, denk ik. Niet alleen voor de dames waar ik mee werk, maar ook voor de kijker. Ik noem  de personen voor mijn camera ook niet graag modellen, dat is een woord dat te professioneel overkomt en ietwat onbereikbaar klinkt. Iedereen is voor mij geschikt om voor een camera te staan en zijn of haar gevoel of emotie over te brengen, het is aan mij om die emotie die bij iedereen verschilt te proberen vast te leggen. En dat is zo boeiend! 

 

Waar haal je inspiratie vandaan?

Een mens is maar een dier met gevoelens, en net zoals elke levensvorm horen we bij de natuur. Daarom lijkt me de natuur dé perfecte plaats waar je het diepst kan gaan met je gevoelens en gedachten. Elk weertype is al  een inspiratie op zich, regen brengt andere gevoelens dan een zonnige dag, shooten bij -10 °C brengt ook andere resultaten dan bij 25°C. 

 

Bedenk je van te voren wat je op de foto wilt hebben?

Meestal niet, omdat de omstandigheden heel hard kunnen verschillen. Meestal zie ik de modellen een half uur voor een shoot in levende lijve, zodat je dan pas ervaart wie er met je werkt, net zoals de weerstoestand die dag. 

De zoektocht begint vanaf die moment en dan wordt het een intense veldslag om eruit te halen wat er die moment rondwaart. Bij specifieke opdrachten zoals huwelijken, communies en familieportretten wordt er uiteraard wel van tevoren uitgedokterd wat er moet gebeuren.

 

Wat voor locaties of onderwerpen spreken je het meest aan?

Qua locatie hou ik enorm van de natuur in alle vormen en kleuren, de natuur blijft enorm onbeperkt, omdat je ze elke dag ziet veranderen. En dit in combinatie met een of meerder modellen krijg je een pure en natuurlijke symbiose. 

 

Naar waar gaat je voorkeur, Locatie of studio?

Studiowerk is uiteraard nodig voor verscheidene thema’s en opdrachten, maar er gaat niets boven outdoors werken, naar mijn gevoel. Er is niets mooier en boeiender dan te werken met het natuurlijke licht. In een studio is de setting ook  vrij beperkt, je zet je lichten mooi en je bent vertrokken met een reeksje te fotograferen, het decor blijft beperkt. Als je buiten werkt, is het decor waarin je werkt eindeloos groot, dus veel meer mogelijkheden. Ik verkies dus enorm om buiten de studio te werken.

 

Bewerk je je foto’s en wat doe je eraan?

Mijn bewerking blijft steeds héél beperkt. om te beginnen zal ik nooit een puistje, of rimpeltje, of het immer populaire cellulitis achteraf bewerken. Net zoals bikini-lijnen of -markeringen blijven steeds op mijn beelden staan.

Vele fotografen vragen angstvallig op voorhand aan de modellen om zeker geen ondergoed aan te trekken voor de shoot, zodat er zeker geen markeringen staan op het lichaam. Ik zeg er niets over en we zien wel, staan ze er, blijven ze  staan. Ik registreer gewoon wat er die moment gebeurt. Afgezien hiervan schuif ik uiteraard wel wat aan het contrast en de belichting om het er allemaal soms wat dramatischer of net zachter te laten uitzien en vermits ik vooral met zwart-wit werk, gebeurt ook die omzetting  met Photoshop. In het begin cropte ik al eens foto’s, maar dat vermijd ik nu zeer fanatiek. 

 

Wat of waar wil je absoluut nog eens een keer fotograferen?

Om antwoorden op de vraag ‘waar’, antwoord ik zonder twijfelen, elk land van deze aardbol om daar mensen te fotograferen en liefst in artistieke vorm. Elke cultuur brengt hun emoties op een andere manier. Het zou mooi zijn dat we veel langer zouden leven  en genoeg middelen zouden hebben om élk land van deze planeet te bezoeken. Een mens van eender waar, blijft me enorm boeien en wat me boeit, fotografeer ik graag. Dit is eigenlijk een vraag waar ik eindeloos vele dingen kan op antwoorden. 

 

Wat is het belangrijkste wat je de afgelopen jaren geleerd hebt?

De weg naar succes in de modellenfotografie krijg je door het vertrouwen en de toewijding van je parter en een eindeloos respect te hebben voor wat een model doet. Er wordt regelmatig vergeten wat een model doet om een fotograaf zijn mooie beeld te kunnen geven, soms 2 uur op de trein om tegen 8u ’s ochtends aan te komen bij een man die meestal ouder is en haar meeneemt naar een bos dat ze niet kent, terwijl het 2°C en 5BFT wind is, om dan in haar blootje voor de camera te staan. Velen hebben een enorme toewijding voor deze mooie kunstvorm en dat maakt het prachtig. Langs de andere kant voor de partner minstens  evenveel respect om je 2-3u in een verlaten bos te laten rondlopen met een meestal jongere jongedame in haar blootje. Alles samengevat, met respect en vertrouwen van alle partijen, maakt van deze stiel een boeiende en mooie stiel. 

Wat ook belangrijk is, je kan enkel leren door veel te fotograferen en dagelijks fouten te maken en bij te leren. Elke shoot brengt me nog steeds iets bij, hetzij technisch, hetzij in de werking van een shoot. 

 

Wat zijn je toekomstplannen of wat kunnen we binnenkort van je verwachten?

Hét grote toekomstplan is nog steeds fotografie en de rest van mijn leven genieten van de nieuwigheden rond de fotografie die nog gaan komen. Dit jaar ben ik fulltime zelfstandig fotograaf, dus dromen komen uit om te doen wat ik zielsgraag doe.

Een boek en een Expo staan op de planning voor de nabije toekomst, evenals een project met een medefotograaf en goede vriend, waar ik al jaren raakpunten mee ervaar die voor beiden ideeën creëren om dingen samen te doen.

 

Wat zoek je in de modellen waar je met samen werkt?

Het eerste dat ik vraag aan de modellen bij aanvang van de shoot, is om niet te poseren en geen juwelen te dragen, noch mak-up. Ik heb graag dat ze gewoon zichzelf te zijn, de omgeving observeren zoals zij dat doen, het gevoel opwekken wat die omgeving of situatie met haar doet. 

Naast het effectieve ‘uit de kleren zijn’, is het voor sommigen nog naakter door geen make-up of juwelen te dragen, wat nog bijdraagt aan het pure. 

Elke emotie is mooi en goed, en elk model brengt iets anders. Het is aan mij om dat te ‘vangen’ en op de juiste moment die klik te zetten. 

 

Wat vind je van ons nieuwe magazine?

Ik vind het heel belangrijk dat dit modellen-fotografenwereldje in de kijker mag gezet worden, er schuilt veel werk achter, door zowel model als fotograaf. Ben dus zeer enthousiast over het magazine, zo leer je de mensen achter de foto iets beter kennen en krijgt men een kijk op andere werken van modellen of fotografen. Ik wens dit magazine uiteraard nog zeer veel succes om dit te volbrengen, zodat iedereen kan zien hoe boeiend en mooi het is om deze kunsttak uit te oefenen. 

 

Heb je nog een boodschap naar de modellenwereld?

Een woord: respect! Zowel modellen als fotografen zijn mensen, en een perfecte samenwerking kan enkel met het nodige respect, zo is een shoot al half geslaagd!  En hopelijk ontmoeten we elkaar ergens en ooit in de toekomst. 

 

bartboodts@icloud.com

http://www.facebook.com/bartboodtsphotography 

http://www.pbase.com/bartboodts