top of page

Interviews  / Stories

Interview: Photographer Manu Bloemen (Belgium)

Hoe en wanneer ben je begonnen met fotografie?

Tijdens mijn opleiding Vrije Grafiek aan de Campus Sint-Maria in Antwerpen. Ik was 18 en de klik met fotografie was er vanaf dag 1.

 

Wat is je juiste doel? 

Vaak vragen mensen op een expo of mijn werken foto's of schilderijen zijn. Ik vind dat een compliment als fan van Borremans en De Maesschalk. Dat mysterieuze schilderachtige wil ik nastreven.

 

Wat betekent fotografie voor jou? 

Het is mijn passie, in mijn hoofd ben ik er altijd mee bezig.

 

Waarin vind je dat jouw werk zich van anderen onderscheid? 

Een bepaalde sfeer denk ik, moeilijke vraag, want alles is al ooit gedaan.

 

Waar haal je inspiratie vandaan?

Film: David Lynch, Schilderkunst: Michael Borremans, Fotografie: Julia Hetta, Steven Meisel, Erwin Olaf, Gregory Crewdson,.....er zijn zoveel goede fotografen. Strakke architectuur genre Tadao Ando. En muziek natuurlijk. Iets met een melancholische ondertoon doet het altijd wel.

 

Bedenk je van te voren wat je op de foto wilt hebben? 

Ik ben wel graag voorbereid ja, het moet kloppen. Eénmaal bezig is er altijd ruimte voor experiment, maar een blauwdruk moet er zijn, zowel qua locatie, styling, make-up als belichting.

 

Bewerk je je foto’s en wat doe je eraan? 

Ik heb heel lang analoog gewerkt, met een hele basic Nikon FX en één standaardlens. Daar heb ik wel veel van opgestoken. Nu kan je bijna niet meer om Photoshop of Lightroom heen. Meestal retoucheren, contrasten en belichting.

 

Naar waar gaat je voorkeur, Locatie of studio? 

Doe toch maar locatie....het voordeel van studio blijft wel dat je niet afhankelijk bent van weersomstandigheden.

 

Wat voor locaties of onderwerpen spreken je het meest aan? 

Minimalisme, soberheid......

 

Wat of waar wil je absoluut nog eens een keer fotograferen? 

Mijn roots langs moederkant liggen in Haïti, heb er ooit een analoge reeks gemaakt, maar heb plannen om terug te gaan, heb ondertussen weer zoveel bijgeleerd. En heb ook familie in New York. Ik heb in 2000 enkele maanden bij mijn oma in Brooklyn gewoond, het Walhalla voor elke fotograaf!

 

Wat is het belangrijkste wat je de afgelopen jaren geleerd hebt? 

Belichting in het algemeen, een beeld leren uitpuren tot de essentie, werken in een team, omgaan met teleurstellingen....best wel veel eigenlijk. Assisteren is de beste leerschool.

 

Wat zijn je toekomstplannen of wat kunnen we binnenkort van je verwachten? 

Ik maak niet graag plannen, want daar wordt je altijd op afgerekend, maar ik wil toch meer tijd uittrekken voor en investeren in fotografie en dan zien we wel waar we uitkomen. Leuke opdrachten binnenhalen en doen wat je graag doet is al heel wat. Ik wil een symbolische reeks maken rond sociale media, maar dat plan moet nog verder uitgewerkt worden.

 

Wat zoek je in de modellen waar je mee samen werkt?

Dat verschilt, dat kan van kleine dingen afhangen...een bepaalde stijl of houding, een blik, een bepaalde gelaatstrek...maar ik moet iets voelen. Het heeft ook niet met schoonheid te maken want dat is een kwestie van smaak. En soms merk je tijdens een shoot dat wat je in gedachten had er niet uit komt. Jammer dan....zolang er maar muziek en chocolade op de set aanwezig zijn.

 

Wat vind je van ons nieuwe magazine?

Well done!

 

Heb je nog een boodschap naar de modellenwereld?

Liever één oprechte fan dan honderd likes op automatische piloot. 

 

http://www.manubloemen.com/

 

bottom of page